۰۷ آذر، ۱۳۸۷


چطور سازنده دعوا کنیم؟

تحقیقات نشان داده اند که کیفیت و طول عمر رابطه هایی که دعواهای خارج از کنترل در آنها زیاد اتفاق می افتد، خیلی بالا نیست. سوال اینجاست که یک زوج/ طرفین دعوا چطور می تواند از این دور باطلی که هر بار تقریبا به طور اتوماتیک پیش می رود خارج شود. همینجا باید گفته شود: هنگامی که خشم و عصبانیت همه وجود دو طرف دعوا را گرفته است، امکانی برای دعوا کردن منصفانه ، جستجوی دلیل واقعی دعوا و پیدا کردن راه حل مناسب وجود ندارد. پس اولین و مهمترین قدم این است که روند دعوا شکسته شود و دو طرف به خود این فرصت را بدهند که از میزان عصبانیت و بر افروختگی آنها کاسته شود. وقتی حس می کنید که دعوا از کنترل خارج می شود، یک "وقفه " در آن به وجود آورید. مثلا بپرسید که می شود پنجره را باز کرد، یا آیا بهتر نیست یک چای درست کنید، یا به دستشویی بروید! همین وقفه های کوچک باعث می شود که کمی به خود بیایید. یا اینکه می توانید دعوا را به کل قطع کنید و پیشنهاد موکول کردن آنرا به زمانی بعد بدهید. معمولا استراحتی حد اقل دو ساعته، زمان خوبی است برای اینکه هورمونهای استرس آزاد شده در بدن کم کم تجزیه شوند و دو طرف به آرامش برسند. مهم این است که در این زمان استراحت تا جای ممکن با یکدیگر برخورد نکنند و در ذهن خود نیز موضوع دعوا را مرور نکنند و به دنبال یافتن جواب "دندان شکن" برای طرف مقابل خود نباشند، چون در اینصورت بدن نمی تواند به آرامش درونی برسد.

برای دعوای سازنده احتیاج به "ابزار" دعوا هست. چند مثال برای استفاده از اینگونه ابزار:

_ نکته مهم اینست که وجود اختلاف عقيده، به عنوان اصل و عنصری که به هر رابطه ای تعلق دارد، قبول شود. این نتیجه ای ندارد که فقط به این خاطر که " آرامش" حفظ شود، هر گونه ناراحتی و خشمی را در درون خود سرکوب کنیم. همانطور که از قدیم گفته اند:"در دعوا آب نبات پخش نمی کنند"، به چهره متشنج و دستهای مشت شده، لغتهای زیبا و آهنگین نمی آید! پس در کل، احساس خشم و ناراحتی باید بتواند نشان داده شود، آن هم رو راست، صادقانه و مربوط به یک موضوع دعوا، یعنی مربوط به آنچه که در حال حاضر باعث ناراحتی و عصبانیت شده است. وقتی که موضوع ناراحتی در طی دعوایی سازنده ، دعوایی که واقعا مختص به همان یک موضوع است، مطرح شود، خشونت و سرکوب احساس در یک رابطه دیگر جایی ندارد.

_مشکلات باید هر چه زودتر مطرح شوند. اما نباید حتما همان لحظه راه حلی برایشان پیدا شود. باید در وحله اول برای هر دو طرف مشخص شود که مشکل چیست و چه زمانی فرصت برای صحبت درباره آن پیدا می شود.

_دعوا کننده های منصف، حقوق یکدیگر را در دعوا به رسمیت می شناسند. از جمله این حقوق، حق شروع دعوا، حق موکول کردن دعوا به زمانی دیگر، حق تعیین کردن قانونهای دعوا، حق داشتن زمان برای فکر کردن درباره موضوع دعوا، حق کوتاه آمدن! ... و غیره است.

_اين سوال که "تقصير با کيست؟" به يک دعوای منصفانه تعلق ندارد. به ميان آوردن مستقیم یا غیر مستقیم اين سوال، طرف مقابل را به سوی توجيه کردن خود می راند و جایی برای ديدن واقعی تقصير خود و تغيير دادن خود باقی نمی گذارد.

_لازم به گفتن نیست! اما برای اطمینان: هیچ دعوایی نباید در حال مستی یا بعد از مصرف مواد مخدر دیگر انجام بگیرد. رفتار بدون مهار و گاهی خشونت آمیز در چنین مواقعی، بستر خوبی برای یک دعوای سازنده نیستند. از بدیهیات است که دعوای سازنده همراه با خشونت بدنی نیست.

_ دعوا نباید در زمان کم، در حضور دیگران یا به صورت کتبی ( ایمیل یا اس.ام.اس) انجام بگیرد.

_هر دعوایی، باید بر سر تنها یک موضوع باشد و از همان آغاز دعوا بايد مشخص شود که موضوع دعوا چيست. نبايد کار به تسويه حسابهای کهنه کشيده شده و چندین موضوع مختلف با هم قاطی شوند. همینطور مشکلات مطرح شده، باید در زمان "حال" حل شوند. مطرح کردن گذشته، معمولا تخریب کننده است. به یاد آوردن گذشته، تنها برای پیدا کردن راه حلی برای آینده مفید است، و نه برای تسویه حساب.

_احساس و مشکل دیگری را به رسمیت بشناسیم، و قبول کنیم که او می تواند طور دیگری حس، فکر و عمل کند.

_به هر دعوای سازنده ای، "درست گوش دادن" تعلق دارد. درست گوش کردن، به خصوص در حین دعوا کار آسانی نيست، اما می توان آنرا تمرين کرد و آموخت.(اینکه درست گوش کردن چیست، بحث جداگانه و مفصلی است! اما تنها برای اشاره به چند نکته: هنگام گوش کردن، گفته های طرف مقابل را از قبل حدس نزنیم، و فکر نکنیم که می دانیم چه می خواهد بگوید! کنجکاو باشیم، در حین گوش کردن چهره و بدن خود را به سوی او برگردانیم و به او نگاه و توجه کنیم ،حرف او را قطع نکنیم، گاه گداری با طرح چند سوال، مطمئن شویم که منظور او را درست فهمیده ایم، اگر او از ما سوال می کند، حتما با دقت پاسخ دهیم، سعی کنیم خود را جای او بگذاریم، خط فکر او را دنبال کنیم و حس کنیم که چه می خواهد بگوید...)

_ به دعوای سازنده همینطور "درست حرف زدن" تعلق دارد. اینکه حرفهای خود را با چه کلمه ها و جمله بندیهایی بیان کنیم، از مهمترین شرطهای دعوای منصفانه است. کلمه ها می توانند بر انگیخته کنند و بیازارند، یا توضیح دهند و نشانه فهم و درک متقابل باشند. پس مناسب جمله بندی کنیم و از به کار بردن "بمبهای کلمه ای" صرف نظر کنیم، چند مثال: گوشه و کنایه و زخم زبان زدن، سمهای رابطه اند. به خصوص وقتی اینکار به عمد و با استفاده از مسائل شخصی طرف مقابل و احتمالا نقاط ضعف او انجام می شود. معمولا اینکار نتیجه مشکلات حل نشده گذشته است. همینطور در دعوای سازنده فحش و تهدید، سرزنش و تحقیر، و یا نصیحت کردن جایی ندارد. در جمله بندیها، از کلی گویی، زخم زبان زدن و با کنایه حرف زدن بپرهیزیم. سر اصل مطلب برویم و به جای انتقاد شخصیتی، شکایتمان را باز گو کنیم و موقعیت را شرح دهیم. به نوبت حرف بزنیم، و سعی کنیم توضیحمان طولانی نباشد. از لغتهای "همیشه"، و "هیچوقت " صرف نظر کنیم ، همینطور از لغتهايی مثل "همه، هیچکس..." يا "آدم .." . استفاده از "من" بهتر است. مثلا به جای:" آدم اينطوری رفتار نمي کنه" یا "هیچکس اینطوری رفتار نمی کنه"، بگوييم: "اين رفتار برای من خوب/قابل تحمل نيست". از جمله های تحقیر آمیزی مانند: " تو اصلا اینگونه هستی.." صرف نظر کنیم. از جمله بندیهای سرزنش آمیز خود داری کنیم و از فرم فاعلی ("من...") استفاده کنیم، مثلا به جای: "تو هیچوقت وقتت را با من نمی گذرانی!" بگوییم: " من دلم می خواست با هم بیشتر وقت می گذراندیم" . از پیش بینی کردنهای منفی بپرهیزیم: " تو که هیچوقت از پسش بر نمیای!"

مثال: آقای ایکس ، با وجود تذکرهای قبلی خانم ایکس، شورت و لباسهای زیر خود را در اطاق خواب پخش می کند. خانم ایکس: " باز هم که لباسهات اینجا پهن هستند. تو هیچوقت به حرف من اهمیتی نمی دهی! همیشه تنبل و شلخته هستی!" آقای ایکس جواب می دهد: "نه، اینطور نیست! " و دعوای بی حاصل حق-با-من -است شروع می شود. خانم ایکس می تواند اما اینطور بگوید: " لباسهات امروز ، مثل دیروز و دوشنبه، باز هم اینجا پهن بودند. این من رو عصبانی می کنه که دائم اونها رو جمع کنم. اگر یادت باشه، دو هفته پیش در این مورد با تو حرف زده بودم، نظرت چیه؟" در این جمله، موقعیت، بدون انتقاد شخصیتی شرح داده شده است، و آقای ایکس می تواند مستقیم و بدون بحثهای طولانی جانبی بفهمد موضوع چیست و احساس همسرش چگونه است.

_از هنرهای دعوای سازنده، توانایی "نشنیدن" حرفها و جمله هایی است که در حین دعوا از روی انتقام جویی یا عصبانیت زده می شوند.حتما لازم نیست به همه جمله های طرف مقابل جواب دهیم. کسی که در جای لازم می تواند سکوت کند، حتما دعوا کننده بهتری است، چون تنها جایی دعوا می کند که ارزشش را دارد.

_دیگر از هنرهای دعوای سازنده، توانایی معذرت خواهی است. جمله "من رو ببخش" می تواند معجزه کند، و حتما به معنای اعتراف به گناه نیست. توانایی معذرت خواهی نشانه ضعف نیست، نشانه قدرت است.

_شوخ طبعی، از بزرگترین موهبتها در یک رابطه هست، همینطور در حین دعوا. بعضی از زوجها می توانند در میان دعوا نیز شوخ طبعی خود را حفظ کنند، و مثلا ناگهان با هم به این بخندند که درباره چه موضوع خنده داری دعوا می کنند. خنده و شوخ طبعی، شرم و خجالت زدگی ای را که معمولا در حین دعوا به وجود می آید از میان می برد و جو تحریک شده را خنثی می سازد.

_هر دعوايي، همانطور که آغازی دارد، بايد پايانی هم داشته باشد، وقتی که حرفها و دليلها رد و بدل شد، بايد به دعوا پايان داده شود، در غير اينصورت سير باطل و خسته کننده تکرار حرفها آغاز می شود. پیشنهاد: برای دعوا زمان مشخصی تعیین کنید، قرار بگذارید که هر دعوایی مثلا بیشتر از یک ربع ساعت نباید طول بکشد، اگر لازم هست ساعت بگذارید، معمولا در این مدت حرفهای اصلی گفته شده است!

_"هر بار که در دعوایی برنده می شوید، قطعه ای از رابطه تان را باخته اید!" این جمله را باس کاست (Bas Kast) در کتاب خود درباره عشق و ارتباط می نویسد. هر دعوای سازنده ای با يک توافق تمام می شود، و نه با برنده شدن يکی بر ديگری. دعوای سازنده بر این پایه نیست که به هر قیمتی حق با ما باشد. اشتباه خود را قبول کنید و انتقاد پذیر باشید.

- معمولا بهترین راه برای حل مشکل، راهی است که در نگاه اول دیده نمی شود . برای اینکار به خود فرصت بدهید، در صورت لزوم آنرا به زمان دیگری واگذار کنید. همانطور که گفته شد، پیدا کردن راه حل حتما نباید در حین دعوا صورت بگیرد. اما حتما آن زمان را تعیین کنید تا فراموش نشود ، و حتما زمانی باشد که در آرامش و بدون مزاحمت دیگران یا حضور بچه ها بتوانید درباره اش صحبت کنید. ایده های مختلف را جمع آوری کنید (در صورت لزوم یادداشت کنید)، آنها را سبک و سنگین کنید و از بینشان راه حل مناسب، یا راه حلهای مناسبی که برای هر دو طرف خوب و قابل اجرا باشند را پیدا کنید. حتی شاید بد نباشد راه حل نهایی نیز یاد داشت شود، به این ترتیب به دعوا رسما خاتمه داده می شود.

_تمام شدن دعوا و پیدا شدن راه حل، نباید به شکل امری بدیهی دیده شوند. آشتی بعد از دعوا را به روشهای مختلف جشن بگیرید؛ مثلا با یک شب قشنگ، شام بیرون، با هم قهوه خوردن ، یک کادوی کوچک ...یادمان باشد که وقتی همه چیز در رابطه خوب پیش می رود، از آن قدر دانی کنیم.

در آخر: اینکه ما چطور دعوا می کنیم، معمولا از سوی اطرافیان و خانواده ما تعیین می شود. ما در رابطه آینده مان، روشهایی را به کار می بریم که در گذشته در دعوا با والدین خود به کار برده ایم و شاید به نحوی جواب داده اند، مانند فریاد کشیدن یا گریه کردن. پس ياد گرفتن دعوای منصفانه و ترک عادتهای قديمی می تواند کار مشکلی باشد و احتياج به پايداری و تمرين دارد. گاهی هم احتياج به دخالت یک نفر سوم و متخصص مانند یک مشاور برای رابطه هايی که دعواهای تکراری و بدون نتيجه در آنها صورت می گيرد، ضروری به نظر می رسد.

با اقتباس از منابع اینترنتی: ۱ ۲ ۳ ۴

 
Home
Email
 
 
 

پسیو‌اگرسیو، پرخاشگری منفعلانه

از جدایی

هنر معذرت خواهی‌ (۳)

توهم دانايى

چرا موتسارت بچه‌ها را باهوش نمی‌‌کند

در باب همدلی

دام هارمونی (۲)

‌دام هارمونی (۱)

سرچ می‌‌کنی‌ یا هنوز فکر می‌‌کنی‌؟

آیا اندرز خوبی به ذهنت رسیده است؟...آنرا پیش خودت نگه دار!

هنر با خود تنها بودن

چطور با موفقیت شکست بخوریم

هنر معذرت خواهی (۲)

هنر معذرت خواهی (۱)

ترس از رابطه (۲)

ترس از رابطه (۱)

دام کمال‌گرايی (۲)

دام کمال گرایی(۱)

خشونت خانگی علیه زنان

از خاطره و حافظه (۱)

تمجيد‌های مورد ترديد

آخر اشتباه من کجاست؟

ترس مردان از احساسات

دو تا در عشق کافی نيستند

شما یك ایمیل جدید دارید

ای لحظه، بمان!

حیوون سكسی و دغدغه مسئولیت!

هنر دعوا کردن (۲)

هنر دعوا کردن(۱)

کافکای عاشق پیشه

اخلاق(۲)

اخلاق (۱)

روابط موازی(۲)

روابط موازی(۱)

کمی هم از مردان بشنویم!

اسطوره خون آشامها

آیا پول خوشبختی می آورد؟

فیلسوفهای کوچک، سوالهای بزرگ

به ایدز شانس ندهیم

سکسوالیته ( ۳): اولین بار-قسمت اول

تاپ سیکرت(۲)

و همین لباس زیباست نشان آدمیت؟

تاپ سیکرت(۱)

طنز

آزمایش میلگرام…

خوشبختی دوستی واقعی

هنر بزرگ شدن

سکسواليته (۲) : زنان و خود ارضايی

وقتی عشق سردتر مي شود

قدرت اکثريت

هنر، برای خواستگاری

سکسواليته(۱) : پدوفيلی

وبلاگ: هر نفر يک ناشر؟

شستشوی مغزی

وحشت زده

قویترین میل جهان

شانس

رويا(۲)

رويا(۱)

چند کلمه حرف حسابی!(۲)

دخترهای حرف گوش کن، پسرهای شرور

چند کلمه حرف حسابی!(۱)

دروغ(۲)

دروغ(۱)

…انتقام

زیبایی(۳)

زیبایی(۲)

زیبایی(۱)

 
Enter your Email


Preview | Powered by FeedBlitz
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  • اوت 2004  
  • سپتامبر 2004  
  • اکتبر 2004  
  • نوامبر 2004  
  • دسامبر 2004  
  • ژانویهٔ 2005  
  • فوریهٔ 2005  
  • مارس 2005  
  • آوریل 2005  
  • مهٔ 2005  
  • ژوئیهٔ 2005  
  • اوت 2005  
  • سپتامبر 2005  
  • اکتبر 2005  
  • نوامبر 2005  
  • دسامبر 2005  
  • فوریهٔ 2006  
  • مارس 2006  
  • مهٔ 2006  
  • ژوئیهٔ 2006  
  • سپتامبر 2006  
  • نوامبر 2006  
  • دسامبر 2006  
  • ژانویهٔ 2007  
  • فوریهٔ 2007  
  • مارس 2007  
  • آوریل 2007  
  • مهٔ 2007  
  • سپتامبر 2007  
  • اکتبر 2007  
  • فوریهٔ 2008  
  • مهٔ 2008  
  • ژوئیهٔ 2008  
  • اوت 2008  
  • نوامبر 2008  
  • فوریهٔ 2009  
  • مارس 2009  
  • مهٔ 2009  
  • سپتامبر 2010  
  • آوریل 2011  
  • آوریل 2012  
  • ژوئیهٔ 2013  
  • مهٔ 2014  
  • نوامبر 2014  
  • دسامبر 2014  
  • فوریهٔ 2015  
  • مارس 2015  
  • ژوئیهٔ 2015  
  • اوت 2015  
  • نوامبر 2015  
  • دسامبر 2015  
  • فوریهٔ 2016  
  • اوت 2016  
  • فوریهٔ 2017  
  • مهٔ 2017  
  • اکتبر 2017  
  • نوامبر 2017  
  • اوت 2018  
  • ژوئن 2019  
  • نوامبر 2019  
  •