تنوع و تغییر می تواند به بیدار کردن آتش عشق کمک کند


عشق رمانتیک اغلب با گذشت زمان کم رنگ می​شود. در آغاز ، هفته ها و ماهها مشغول این هستیم که با نوشتن نامه ها و میلهای طولانی، صحبتهای خصوصی، ماجراجویی های مشترک، رفتن به رستوران، کنسرت، یا مهمانیها، و یا لحظات شیرین در رختخواب، توجه طرف مقابل خود را جلب کنیم، او را تحت تاثیر قرار دهیم و عاشق خود کنیم. حتی در زمانی که این حالت خلسه مانند را تجربه می کنیم، نمی توانیم شبها بخوابیم. اما وقتی مدت زمان این ارتباط از ماهها به سالها می کشد، این خوشبختی رمانتیک به رابطه ای پخته تر و عمیقتر تبدیل می شود. در بعضی از رابطه های طولانی، شعله رمانتیک همچنان برقرار می ماند. اما آن خلسه وحشی، آن انرژی بیکران و احساسات شدید، به مرور زمان کمرنگتر می شوند و احساسهایی مانند اطمینان و رضایت جای آنها را می گیرند. بدن کم کم آرام می شود.

کمرنگ شدن عشق رمانتیک، بدون شک یک پدیده مربوط به تکامل انسان است. احساس عشق شدید نیاز به انرژی و زمان بسیار زیادی دارد. این برای آرامش روحی ، برای انجام کارهای روزمره و همینطور تربیت و بزرگ کردن فرزندان، تلاطم بیش از حدی بود اگر سالیان سال مسخ یکدیگر بودیم. چنین ارتباطهای عصبی و هورمونی در مغز ما با اين هدف به وجود آمدند که نیاکان ما در زندگی قبیله ای خود پارتنر مناسب را پیدا کرده و با او آمیزش کنند، تا زمانی که فرزندی متولد شود. از این زمان به بعد باید تمرکز خود را به روی یکدیگر کم و شروع به درست کردن محیط اجتماعی مطمئنی برای بزرگ کردن فرزندان خود می کردند. طبیعت به ما عشق را هدیه می کند، و بعد از آن آرامش را- تا زمانی که دوباره عاشق بشویم.

با این وجود انسانهایی نیز وجود دارند که عشقشان یک عمر پرشور باقی می ماند. بعضی از آنها که چند دهه با یکدیگر زندگی کرده اند، می گویند که هنوز عاشق یکدیگر هستند. البته این در مورد همه صدق نمی کند. روانپزشکان به جفتها چند تمرین اساسی را پیشنهاد می کنند: به سوی یکدیگر بروید. به او "فعالانه" گوش بدهید؛ سوال کنید و جواب دهید. به یکدیگر ارزش القا کنید. جذاب باقی بمانید. خود را از نظر فکری و علمی پرورش دهید. او را در زندگی و امور خود دخالت دهید. برای او حریم شخصی قائل شوید. صادق و قابل اطمینان باشید. به او بگویید که به چه چیزی احتیاج دارید. ضعفهای او را قبول کنید. به رفتار خود توجه کنید. شوخ طبعی را تمرین کنید. به یکدیگر احترام بگذارید. با هم توافق کنید. "سازنده" دعوا کنید. هرگز از جدایی نترسید. گذشته را فراموش کنید. به رابطه های موازی "نه" بگویید. این تصور را نداشته باشید که رابطه شما برای همیشه برقرار خواهد بود؛ روزها را یکی یکی فعالانه بسازید و و از این کار دست برندارید.

این نکات و بسیاری از توصیه های دیگر می توانند کمک کنند که یک رابطه طولانی همراه با محبت پا برجا بماند. ولی اینها قادر نیستند ترشح هورمون دوپامین و عشقی آتشین را دائمی سازند. اما تاکتیکهای دیگری وجود دارند که می توانند شعله عشق را پا برجا نگه دارند. "بین خود فضا بدهید" ، اگر هم خلیل جبران، شاعر لبنانی این را نمی دانست، ولی با این جمله توصیه درستی برای نگهداری بیولوژی عشق رمانتیک کرد، چون: وقتی زمان گرفتن پاداش به تعویق می افتد، سلولهای مسئول ترشح دوپامین در مغز ما فعالتر می شوند. هر چند که مردان به استقلال و حریم شخصی خود بیشتر از زنان اهمیت می دهند، ولی حدی از فاصله می تواند به هر دو طرف برای پا برجا نگه داشتن احساس عشق کمک کند. در عین حال مهم است که دو طرف زمان خاصی را تنها با یکدیگر (دو نفره) بگذرانند. لیستی از علایق مشترک خود تهیه کنید و اصرار داشته باشید که با یکدیگر ماجراهای جدید و هیجان انگیز را تجربه کنید. سفر به شهری ناشناخته، یا زمانهایی که همراه با ماجراجویی و تحریکات جدید هستند احساس عشق را دوباره زنده می کنند. تنوع، تنوع ، تنوع: باعث می شود که قسمتهای مغز که مسئول حس شادی و لذت هستند تحریک شوند و حال و هوای رمانتیک باقی بماند.

نویسنده: هلن فیشر(Helen fisher) ، پروفسور، محقق و انسان شناس در دانشگاه دانشگاه روتگر نیوجرسی، که تحقیقات بسیاری در مورد موضوع عشق انجام داده است. این نوشته بخشی از کتاب او با عنوان "چرا دوست می داریم" ( Why we love ) است.
برگرفته از مجله "روانشناسی امروز" (Psychologie Heute)، اکتبر ۲۰۰۴

پ.ن.:

_ به نظر خودم هم اين "بين خود فضا بدهيد" اصلا جمله جالبی نشده! ولی هر چی فکر کردم جمله بهتری پيدا نکردم! از کلمه فاصله نخواستم استفاده کنم چون يک جور معنی منفی داره...ولی منظورمو فهمیدین دیگه!​! :)

پ.پ.ن.:

کوواش عزيز خيلی به موقع رسيد و در مورد ترجمه جمله ای که باهاش مشکل داشتم توضيح داد که دلم نيومد بگذارم فقط در کامنتدونی باشه :

نوشته‌اي كه جمله‌ي بهتري نيافتي براي «بين خود فضا بدهيد».علي‌رغم عدم دسترسي به مقاله‌ي خانم فيشر، اين‌طور كه فهميدم، بايدBut let there be spaces in your togetherness, در مقاله آمده باشد كه سطري‌ست از كتاب پيامبر جبران خليل جبران. مترجم نامي، نجف دريابندري، دو كتاب پيامبر و ديوانه‌ي او را به فارسي ترجمه كرده و سطر فوق را اين‌گونه نوشته است: «اما در همراهي خود حدفاصل را نگاه داريد،».

این دوست خوب ترجمه فارسی شعر On Marriage رو هم نوشته که چون خيلی مرتبط با موضوع هست و در ضمن شعر زیبایی هم هست، اينجا مي گذارمش ( و خیلی ممنونم) :

آنگاه الميترا باز به سخن درآمد و گفت درباره‌ي زناشويي چه مي‌گويي، اي استاد؟
و او در پاسخ گفت:
شما همراه زاده شديد و تا ابد همراه خواهيد بود.
هنگامي كه بال‌هاي سفيد مرگ روزهاتان را پريشان مي‌كنند همراه خواهيد بود.
آري، شما در خاطر خاموش خداوند نيز همراه خواهيد بود.
اما در همراهي خود حدفاصل را نگاه داريد،
و بگذاريد بادهاي آسمان در ميان شما به رقص درآيند.

به يكديگر مهر بورزيد، اما از مهر بند مسازيد:
بگذاريد كه مهر درياي مواجي باشد در ميان دو ساحل روح‌هاي شما.
جام يكديگر را پركنيد، اما از يك جام منوشيد.
از نان خود به يكديگر بدهيد، اما از يك گرده‌ي نان مخوريد
باهم بخوانيد و برقصيد و شادي كنيد، ولي يكديگر را تنها بگذاريد،
همان‌گونه كه تارهاي ساز تنها هستند، با آن‌كه از يك نغمه به ارتعاش در مي‌آيند.

دل خود را به يكديگر بدهيد، اما نه براي نگه‌داري.
زيرا كه تنها دست زندگي مي تواند دل‌هايتان را نگه‌دارد.
در كنار يكديگر بايستيد، اما نه تنگاتنگ:
زيرا كه ستون‌هاي معبد دور ازهم ايستاده‌اند،
و درخت بلوط و درخت سرو در سايه‌ي يكديگر نمي بالند.

*شاعر: جبران خليل جبران
* مترجم: نجف دريابندري

پ.پ.پ.ن.:

با کمال معذرت از اينکه اشتباهی پينگ شدم! البته کار اين پينگ بازان اينترنتی نبوده! داشتم چند تا از لينکهای عجيب غريب رو امتحان می کردم که يک دفعه ديدم خودم هم پينگ شدم! خلاصه ببخشين!...